Son 30 yılın  Ekonomi politikasının temelinde üretim olmadığı ,tarım sektöründe üretimden çok ithalatın çözüm olarak görülmesi bunun en güzel örneğidir. Günümüzde her ürünün ülke içinde en uygun fiyata yetişmesi ve kaliteli şekilde yetiştirilmesi imkansızdır. Ancak ithal edilen tarım ürünlerinin tümü Türkiye'de planlama ve desteklemeyle yetiştirilebilir. Bunun en güzel örneği
Cumhuriyetin ilk yıllarıdır. Tarımın  desteklenmesi için açılan  araştırma ve destekleme kurumlarıdır. Bu kurumlar son 30 yılda ya kapatıldı ya da işlevsiz hale getirildi.
2023 ithalat  listesi:
Nohut: Meksika, Hindistan
Kuru fasulye:Arjantin, Peru, Mısır, Çin
Kavun, karpuz :iran
Kuru soğan:iran, Rusya, Hollanda
Ceviz:ABD, Ukrayna
Elma:Şili, Fransa, İtalya, Bosna Hersek
Havuç:Avustralya
Patates:Almanya, Fransa, Hollanda
Nar:italya, Kolombiya, Şili, Rusya
Üzüm:iran, Şili, Güney Afrika
Armut:Arjantin, Şili, Çin, Güney Afrika
Yulaf:Macaristan, Ukrayna, ispanya, Fransa
Enginar:Mısır, Irak
Et:Sirbistan, Arjantin
Arpa:Fransa, Danimarka
Buğday:ABD, Rusya, Kazakistan, Mısır
Ayçiçeği:Bulgaristan, Moldova
Çeltik:ABD, Rusya
Çay:Kenya, Endonezya, çin, iran, sri lanka
Soya:ABD, Ukrayna
Pamuk:ABD, Türkmenistan
Saman:Bulgaristan, Gürcistan
Bu listeyi uzatabiliriz, Günümüzün yöneticileri bir ürün pahalı hale gelince ithalat silahını kullanıyor. Oysa kaybeden tüketici oluyor, çünkü fiyatlar düşmüyor. Kazanan bu ülkenin çiftçileri ve  bunlara göz yumanlar.

Kaybeden ise  Ülke üreticileri ve halkı.

ANKARA (UHA) - SUAT ELİBÜYÜK